การคายน้ำของพืช
พืชนำน้ำเพียงส่วนน้อยจากที่ดูดขึ้นมาจากดินไปใช้ในกระบวนการเมแทบอลิซึม เมื่อเปรียบเทียบกับปริมาณน้ำทั้งหมดที่นำเข้าสู่พืช เช่น
ข้าวโพดต้นหนึ่งเมื่อเจริญจนครบวงชีวิต
ต้องใช้น้ำทั้งสิ้นประมาณ 243 ลิตร
ส่วนใหญ่พืชสูญเสียน้ำไปมากถึง 98%
ออกไปในรูปของไอน้ำสู่บรรยากาศ
โดยการคายน้ำ (Transpiration) ผ่านปากใบเป็นส่วนใหญ่
และผ่านผิวใบได้เล็กน้อย
หลังจากฝนตกหนักใหม่
ๆ ความชื้นของอากาศอยู่ในสภาพเกือบอิ่มตัว
อุณหภูมิลดลง
หากไม่มีแสงสว่างด้วยแล้ว
พืชไม่สามารถคายน้ำได้อย่างปกติ
แต่ภายในพืชมีแรงดันรากที่สามารถดันน้ำจากรากไปยังส่วนอื่น ๆ
ของพืชได้เสมอ
แต่ใบไม่สามารถปล่อยน้ำออกทางปากใบได้ด้วยการคายน้ำ น้ำจึงถูกปล่อยออกทางรูเล็ก ๆ
ที่ผิวใบที่เรียกว่า ไฮดาโทด (Hydathode) ซึ่งอยู่บริเวณปลายสุดของเส้นใบ
การเสียน้ำในรูปของหยดน้ำเช่นนี้
เรียกว่า กัตเตชัน (Guttation) การเกิดเหตุการณ์เช่นนี้เกิดไม่บ่อยนัก
